Mest

mükteseb ettiðim
bu þi’re teþneyim dîdâr-ý Yâr
deltasýna düþtü içimin

Selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr



Mest dedim sade bir biçimde benim
uzunboylu heybe içimde benim
konuþmaz kelimeler, üþür harfler
adýn geçince de gülüþür harfler
ezel ebed bir ansýn Ey Sevgili
candansa öte cansýn Ey Sevgili
kalbinde kelimelerin Sen varsýn
kalplerine insanlýðýn Sen Yârsýn
biliþ oldum Seninle yok iken var
âcziyettendir þi’rim sevgili Yâr
sonra, vâcip hissiyâta diðerkâm
bilemiyorum ki, neme gerek gâm
kalemime didârýný döktün Yâr
yüreðimin ortasýndan söktün Yâr
hasretimin cilâsýdýr kelâmým
varlýðýmýn gereðidir selâmým
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr

Seninle Medine’den Medeniyet
olmasa süregelirdi deniyet
güzel ahlâk ile hemen bir anda
hayat-memat ufuk buldu cihanda
saf içimden benim sade dýþýmdan
eksik kendime has anlatýþýmdan
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr


Mevsim-i baharsýn Gül rengin ile
gül açar güller açar cengin ile
çýkýlamaz Sensiz hiçbir akýndan
her þeyde Sen uzaktan ve yakýndan
yolunun tozuna bakar aðlarým
yetim þiirleri yakar aðlarým
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr


Vesileyi nimet Sensin var oldum
gümüþhanlý’yým âþkýna yâr oldum
þiir söyledim dür döktüm inciden
beste baðladým “Gül”e bir inciden
öðleki bu vakit içim üþüyor
bir deðiþik ahenge dönüþüyor
hutbe-i vedâ ile mükedderim
buradan hayat-memat tattým derim
bakýp gördüðüm her yerdesin yerde
dermansýn derman bende ki bu derde
aklýmdasýn satýrýmda Sen varsýn
fikrimdesin sadýrýmda Sen varsýn
ideâm fani dünyadan çýkmalýk
makamýna gözlerimi yýkmalýk
hasretimin cilâsýdýr kelâmým
varlýðýmýn gereðidir selâmým
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr
selâm olsun Sana Ey Sevgili Yâr

Sosyal Medyada Paylaşın: