HADİ GELL !
Sýcak bir el tutardý yüreðimden,
O sen din iþte, sendin sevgili.
Ben seni her düþünüþümde aðlardým,
Yaðmurlar yaðardý, penceremde...
Seni beklerdim gelirsin diye.
Gelmedin oysa...ýslandým...
Sensizlik yaðmurlarýnda aðladým.
Bilirdim ayrýlýk vardý hep bize yine,
Tek tek sayýyorum günleri, geceleri böyle,
Beklemek seni, en güzeli, geçen günlerde.
Ýçimde daðlar dolusu aþkýn varken.
Taze bir güldün,parlak bir güneþ sabahlarýmda,
Her güne senle baþlayýp, seninle olurdu akþamlarým.
Unuttur bana, çektiðim onca çileleri gel de,
En güzel gülleri açtýr, gönül bahçemde,
Sevmekten yaralý yüreðime, baharlar gelsin !
Nefessiz kalan þarkýlarýma, makamlar yaz da
Hadi gel !
Ýçimde öyle büyüdü ki hasretin.
Daðlar kadar,denizler kadar...
Hadi gell !
Aygün Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.