kapı kundura
Ersinin botlarýný çaldým!
Çok degil ! Henüz , on beþinde bir çocuktum o sýra..
Giyemedim de ; üstelik doyasýya
Arif diye ! Bir çocuk vardý. Az biraz gariban
Ona sattým . sanýrým iki buçuk liraya
Sene doksanlar..
Derken sardý ! Bu iþ beni
Yanýlmýyorsam !? Dayýmýn oglu selçugun
Asker eglencesinde.
Baþka bir bot çaldým. Üstelik o zamanlar
Popüler Harley Davidson marka..
Onu giydim bir süre sonra annem çöpe
Atmýþtý. Çalýntý diye...
Aslýna bakýlýrsa ne geldiyse doksanlarda geldi baþýma..
Çalma duygusu oluþtu "beynimin" en ücra
Köþesinde .. Anlamsýz ve gereksizce
Daha sonra alýþtý bünyem tabi
Para çaldým. Annemin zulaladýgý dolap içerisinde ki; yastýk kýlýfý içlerinden..
Birden fazladýr. Tekrarlayarak!
Sonra daha ileri gittim ! Gece vakitleri
Herkesin uyudugunu sanarak ! Fakat; uyumayýp beni fark ettikleri halde ses çýkartmadan ne yapacagýmý merakla takip eden babamýn pantolon cebine elimi sokarak parasýný çaldým.
Ne yalan söyliyeyim ! Bundan o gün zerre rahatsýzlýk duymadým.
Daha sonrasý,sonrasýnýn,sonralarýda oldu
Okulda iken; sýnýf arkadaþlarýmýn rotniks marka kalemleri vardý. Onlardan çalýp tekrar onlara geri satardým..
Ne hikmetse bu yüzden hiç yüzüm kýzarmadý. Rezilde olmadým , yakayýda ele vermedim.
Belkide; bu da bir yetenek iþiydi.
Ýyi bir hýrsýz olabilirdim. Büyüdügümde !
Yada iyi bir sahtekâr..
Ne bileyim politikacý,banker,insan kaçakcýsý mesele..
Ama olmadý’m.
Sonuç olarak/ bunlarý o yaþta yapabilecek
Cesareti
Bu yaþlarda kendimde bulamadým sanýrým
Hep korktum..
Komþu çocuklarý ile kavga ederken dayak yerdim. Birde üstüne annem döverdi.
Benim korktugum ? Komþu cocugunu dövememek degil di ? Onu dövdügümde annemin beni dövecek olmasýydý.
Fakat; dayak yedigim zamanda üstüne birde annem dövüyordu . zaten!!
Anlamsýz! Müdahale ediyordu belkide korumak isteyecegi yere beni .
Bayburtlu it -kopuk !
Hacý adýnda biri vardý.
Birkaç kiþi toplanýp öne sürerek onu
Çeliktepe’de
Bir apartmana sokmuþtuk. Kapý kundura yapsýn diye.. Yine yeniden!"
Derken;daha içeri adýmýný atar atmaz enselendi ..
Bunu yakalayan kiþi el hareketiyle bizide çagýrdý lakin; gidermiyiz!
Topukladýk. Geriye dogru hýzlýca
Bir bakýma ateþ icinde býraktýk orada geride kalan hacýyý’da
Neysyie ki; korkulan olmadý. Da ! Ýki tokatla yýrtmýþ oda..
O zamanlar ara 155 ’i gelsin moda degil
Zaten
Kriþe bir olay gibi birsey ayakkabý çalmak
Bizzat apartmandan üstelik..
Sýkýntýlý tabi ! O yýllar devletin baþý meþgul
Terör en baþta..
Ufak þeyler mide bulandýrmýyor ! O yüzden
Þimdi! Adamýn amk ’lar af yok en yakýn
Dinlenme tesisi maltepe açýk!
En uzak silivri!
Küçüksün! Akýl var ama ermiyor
Yol var ama gösteren çýkmýyor
Herkesin derdi; derya gibi
Ekmek derdi. Kimse sana bak bu hayat
Ýki yanlýþ bir dogruyu götürüyor
Diyemiyor...
Senin yanlýþýn çokta olsa
Hiç dogrun olmuyor..
Dogruluk adýnda bir ders okutulmuyor
Bazen hikayen bir kundura
Bazen bir somun ekmek oluyor.
Onlarda ya yan sanayi
Ya çalýntý çýkýyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.