İSTANBUL'DA YAŞAMAK

ÝSTANBUL’DA YAÞAMAK

Yoksa evin, barkýn
Biraz daha zorlaþýr yaþamýn.
Ateþ pahasýdýr kiralar,
Hayat burada acýmasýzdýr.
Ekmek dersen, aslanýn aðzýnda!
Velhasýl;
Yaþamak zordur Ýstanbul’da.

Yaðar yaðmuru, eser rüzgarý
Fark etmesen de ýslatýr insaný.
Binalar, sokaklar, arabalar
Yollar, köprüler, geçitler
Bunlar, Ýstanbul manzaralarý…

Bilinmez kimin nereye gittiði,
Görülmedi yolcusunun bittiði.
Otobüsü, minibüsü, taksisi
Metrosu, metrobüsü, köprüsü
Çeker Ýstanbul’unun yükünü…

Taþý topraðý altýn derlerdi,
Belki de o günler geri geldi.
Bu kadar kýymetleneceðini,
Kim nereden bilebilirdi ki?

Sabah gün doðmadan,
Burada hayat baþlar.
Okullarýna gitmek için,
Çocuklar dahi erken kalkar…

Daha ne desek?
Yedi tepeli Ýstanbul için.
Bir gelen piþman!
Bir de gelemeyen.
Yaþlýsý, genci herkeste
Vardýr bir sýla hasreti.
Ýstanbul’da en çok da,
Eskiler, özler memleketini…
Salih KOÇ
22 Kasým 2017 / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: