Anýlarla yaþayýp geçmiþ yýllarda
kaldým hep
Ýleriye dikmedim gözümü
Nereye diye sormadým yüreðime
Sadece zaman zaman
Nerdeyim diye açtým gözlerimi
Ve o an bir kere daha anladým ki
Zaman gerçekten acýmasýz
Seni bir baþýna býrakýp giden
Sevgili misali ardýna bile bakmýyor
Takvimleri parçalarken
Nerdeyim diye açtým gözlerimi bugün
Baktýðýmda aynaya
Kýrýþmýþtý gözlerimin kenarlarý
Saçlarým çok önceden beyazdý zaten
Sanýrým korkmaya baþladým bugün
Yaþlandýðýmý düþünerek korktum bugün
Nerdeyim diye açtým gözlerimi bugün
Ellerim titriyordu dizlerimin üstünde
Yýllar öncesinde de sevgliye dokunurken
heyecandan titiriyordu
Þimdi ise oðluma dokunurken titriyorum
Okþarken mis saçlarýný
Ama yindede sarýlýyorum
Ýçime çekiyorum teninin kokusunu
Korkularým bastýrmadan yüreðime
Doyasýya yaþýyorum oðlumu
O an korkmuyorum
Ama hissediyorum yaþlanýyorum
ve zaman zaman korkuyorum bu duygudan....
Sende" tutuk_lu" kaldým
bir Gece Yarýsý Mart’2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.