bir kuru ayaz çýktý akþamýn karanlýðýnda içten içe titredi bedenim batan günün hüznü çöktü üzerime güneþle vedalaþmak acý geldi bu kez nedense saçlarýma dolandý gecenin kuru, cansýz elleri anýlarý canlandýrmak istermiþçesine beynimin içinde darmadaðýn etti, karýþtýrdý sonunda aradýðýný bulup gözlerimden akýttý ýslak görüntün yansýyýnca camýn üstüne gözlerim acýdý bir "ah!" çekti dudaklarým en derinden nefesim ismini yazdý okudum dudaklarým yandý sana uzandý ellerim buz gibi tenine deðdi parmaklarým yüreðim üþüdü ýþýklar yandý kayboldun ne görüntün ne ismin senden geriye kalan buz tutmuþ elerim ve yapayalnýz yüreðim bir de.... bir de.... delirten özlemin....
Eser Aslanlý izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eser Akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.