ŞÜKÜR ETMEYEN İNSAN

Nefise abla þükür etmeyen bir kadýndý
Sürekli istekleri olurdu
Her þeye sahip olmasýna raðmen yine isterdi
Þükür etmek hayat felsefesinde yoktu


Nefsinin esiri olmuþ doyumsuz bir insandý
Karakter yapýsýnda krize sýkýntýya yer yoktu
Zorluða gelemez kolaycý açýkgöz insandý
Hep öf püf diye þikayet eder


Memnun olmak onun için geçici bir durumdu
Bütün dikkatleri üzerine çekmek ister gösteriþi severdi
Maddiyat meta onun oyuncaðý olmuþtu
Ýstediði olmayýnca hem kendini
Hemde etrafýndakiler ini rahatsýz ederdi



Vardan yoktan anlamaz
Çevresindekilerle uyum sorunu yaþardý
Alýngan agresif negatif bir yapýya sahipti
Her þeyden þikayet eder suçlamalar yöneltirdi


Þükretmeyen kavgacý bir yapýya sahipti
Huyunu karakterini deðiþtirmeye çalýþmazdý
Bahanesi insan yedisinde ne ise
Yetmiþinde de odur diyordu


Can çýkar huy çýkmaz diye bahaneleri vardý
Çünkü iþine öyle geliyordu
Kendisinden baþka kimseyi düþünmezdi
Hayat sadece onun için vardý


O hep rahat edecekti sýkýntý olmayacaktý
Sýkýntý olursa karþý tarafý suçlayacaktý
Ýþine gelmezse ortamý terk edecekti
Ýþine nasýl gelirse öyle davranýrdý



Ýstediði Olmayýnca sürekli kavgacý hýrçýn olurdu
Nefsine hükmedemez þükür etmez
Ancak ramazan ayýnda sakinleþirdi
Bir ay boyunca oruç tutar melek gibi olurdu


Sakinleþir masumlaþýr dý
Onun hayatý hep böyle devam etti
Gelgitler yaþadý
Hayat onun için rahat edilmesi



Gereken bir yerdi
O da öyle olmasýný istiyordu
Bütün hýrçýnlýðý buradan geliyordu





Sosyal Medyada Paylaşın: