MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÖLÜMÜN İSYANI
Kabiyra

ÖLÜMÜN İSYANI


ÇOK seviyorum, diyor kadýn
“ Ben de çok... ” diyecek oluyor adam,
Ama ’çok’ kelimesi ÇOK geliyor adama
Kaldýramýyor...
“Ben de.” diyor
Susuyor...
Bir gülüvermiþlik beliriyor
kadýnýn küskün yüzünde.
Çünkü kadýn biliyor:
Aþk, iki tende yek yürek olmak deðil
yek tende yek yürek olabilmekte...
SEN’de ölürüm ’ben’ diyor, kadýn,
Adam ’ben’ de diyecek oluyor ,
hepten susuyor
Can tatlý, BENden geçiyor,
KENDÝnden vazgeçmiyor adam.
Ölüm bile isyanda...
Kadýnda bir boþ vermiþlik beliyor
Ve baðýrýyor: AT KÖPRÜLERÝ,
YAK GEMÝLERÝ KAPTAN...
Belli kadýn çok sevmiþ,
Bilmem!
AZ da olsa
Adam da sevmiþtir belki...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.