Ben ettim sen etme! Yolun sonu uçurum gitme! Dersin de
…/Ýsyaný öðretmiþsin öðütlerde Akýl kýsa, boy yarýþýr söðütlerle!
…/
Gidersin nasýl da kendinden emin Peygamberden baþka var mý emin söylesene “Ben” der “Bilirim sana ne!” Ey cahil peygamber bile “Ben” dememiþ, Katmamýþ benden bir tek harf hadisine!
Akacak kan da damarda durur mu? Hiç kurt geceleri boþa ulur mu? O uçurum nar olmuþ sanki cehennem alevi Tövbe kapýsý açýk sönmüyor hiç feneri
…/Korkunun ecele faydasý yokmuþ meðer Dünyaysa söz eðer Diyeceksin çýraklarýna!
…/
Aklýma geldikçe hatýralar Görüyorum kabirlere kefensiz yatýrýrlar Yoksa þehit mi oldum der ölen sevinerek Kan arar durur teninde gezinerek
…/Þaþýrdým kaldým yok iþte bir tek kan lekesi! Nerede der, þehitlik hissettiren doðurtan ebesi
Kahramansýn diyorlar iþitirken sesleri Kadehler kalkýyor kutluyorlar zaferini Dikilir heykelin bir zaman sonra Pislerken üzerini derler “Niçin giyinmez soyka”
…/ Senden sonrada heykelin eceli tatmýþ Saddam gibi topraðýn içine batmýþ!
…/
Gaipten sesler gelir,
Sende iman mý vardý ki olsun þehitlik ruhu Dünya der dururdun, deðiþtirmezdin o berbat alýþkanlýk huyunu Hanlar, saraylar, altýnlar yýðdýn Yemeden terk ettin biriktirdiðin etini, budunu…
Kalbimde sürgün hatýralar Anlatmakla bitmez bu satýrlar Lakin topraða karýþýnca ten