Sevgini Kalbime

//içinde bir ateþ yanýyorsa, mutlaka duman verir.//



dumanlý gök yüzünde
hüzün doldum garip halime
geçip giderken gördüm ya seni
gökler aðladý ben aðladým bu haline


umutlarýn yüceldiði bir yerde
kelebek kanadý mý kýrýlýr?
acýlarýn matemi hüzün veriyor
ay geceye, gülmeden önce


anýlar kahrýmdan, umutsuz þarkýlarýný söylüyor
içimde ki karanlýk, her gölge beni öldürüyor


garibin acýlarla dolu yüreðinin öyküsü bu
hüzünlü aþklardan süzülerek gelir
Yusuf kuyularýna atýlanlarla


içimdeki çýðlýk kahredici sensizlik
bendeki Leyla’dýr Mecnun sessizlik
çöllerinden aldý da getirdi beni
derin ayak izlerin


çarmýha gerilmiþ
yalnýzlýk havarisi gibiyim
beni sende güle çivilemiþ
sonsuzluk erdeminde gülü yaþýyorum


ilahi bir hüküm var
garibin afakýný sarmýþ mazlumun bir yolcuyum
ötelerine gidiyorum duygularýn
sensizliðinde tek bir aným bile yok
zavallý duygularýn beþ para etmez þiirimden baþka
ne mundar bir adamým ki,
düþmüþüm ölümsüz bir aþka
sevgini kalbime gömüyorum..



kArA 12/07/2019


Sosyal Medyada Paylaşın: