YARIM SEVGİLER

Almayýn elinden oyuncaklarýný onlarýn, solarlar
Boylarý küçük, yüreði büyük kahramanlar,çocuklar
Ýþte hep orada baþlar hikâye, mutluluk denilenin
O ki renk verir hayata, bulunursa kalbinde bireyin.

Kurumadan teri verin karþýlýðýný emeðin,
Kýþýn giyinin kalýnlarý, yazýn inceleri seçin
Ne keyfiyettir bunlar,ne de bahanesi iþin
Vaktinde gelmeli poyraz, mevsiminde de yaðmurlar
Ýlelebet mahsun kalýr, eksik kalmýþsa insanlar.

Mutluluða dayanak daha neler neler var
Deðilse saðlam þu neþeler, açmaz yüzde gülücükler
Sanki duvardýr bu yüzler, sanýrsýnýz ruhsuzdurlar
Oysa hak eder her insan, doyasýya mutluluðu
Yitirmeyelim sakýn ha, benlikteki saðduyuyu.

Gölgesi gelir varlýktan, doðanýn budur gerçeði
Olmayanýn yeri zeminde, ne izi kalýr, ne nefesi
Hisler ister dýþa vurmak, gün gelir de yaðar, saðanak saðanak
Bir el ki dokunur omza,alýr da tüm endiþeyi
Kalmasýn mutluluk yarým,öldürür yaþlýyý, genci.

Sadece yemek mi gerek, ya da içmek binbir þeyi
Olsa da aðýrlýðýnca paran, kapanmaz olunmaz yaran
Sille tokat yemiþ gibi, insanlar çok mutsuz þimdi
Ayný þeylere hasretiz, ayný mayadan çýkmýþýz
Eksik olan bir þeyler var, ondan böyle her yer talan

Keþke gülebilselerdi, tebessümler özlenmezdi
O zamana dönselerdi, dolu dolu yaþarlardý
Çocukluða olan özlem anlaþýlan bitmez asla
Sunulsun da siz bir görün; elma þekeri,keten helva,…
Baþka bakardýn dünyaya,dalmazdý gözler semaya.

Sevgi de tohummuþ gibi; ekilir de biçilir de
Verdi isen zamanýnda onu, hasadýn da pek kârlýdýr
Eksik kalmýþ iþler gibi, mutluluk kalmýþsa rafta
Çýkar elbet büyük hasar, mutsuzluklar yaný baþýnda.

Renk katsýn mutluluk cihana, onu arýyor insanlýk
Gazeteler de basýlmaz, kilo ile de satýlmaz
Ne elbise,ne bir terlik, ruha iþler son piþmanlýk
Mutluluk en deðerli his, içe verir hoþ bir ferahlýk.

Kalmasýn mutluluklar yarým, orucu olmaz ki onun
Varsa siz de þimdi daðýtýn,ecrini katbe kat alýn
O duygu ki ince naif,hazzý sarar sizi ansýzýn
Ya ceptedir gönül zengin, ya da ruhta yýkým,talan.

Oðuzhan KÜLTE









Sosyal Medyada Paylaşın: