RÜYADA DA OLSA BİR ANLIK GÖRDÜM SENİ

Bahar geldi ilk aylarý bunlar, kendini yeni yeni gösterdi.
Hazin kýþ geride kaldý, tüm soðukluðuyla, bir yaným çiçek açtý.
Diðer yanýmsa hala kýþ uykusunda, bu yaným bir özlemin peþinde,
Hülyalara dalýp bir arayýþýn içinde,
Ben bile bir haberdim, bu meyil-i arayýþtan
Hissettiðim tek þey bir sýcaklýða yaklaþmaktý.
Üzerimde iliklerime kadar hissediyordum, bu temasý
Ne elle tutulur, ne gözle görülür bir þey bu
Sadece, karþýlaþacaðým þeyin tüylerime dans ettireceði
Ýçimden bir melodinin her ilerleyiþinde, yaklaþýyordum sanki
Bir þeylerin, beni, melodinin sonuna kadar bekleyeceði kanaatindeydim
Beni kendine çekiyordu adeta, yüreðime su serpiyordu.
Her yaným, heyecandan tiril tiril titriyordu.
Neyseki, melodi sona yaklaþtýkça heyecaným artýyordu.
Bitiyordu evet, melodi bitiyordu ve içim kýpýr kýpýrdý.
Uzaktan bir sima nurlanmýþ, beni kendine doðru çekiyordu.
Ayaklarým, karþýlaþacaðým þeyin merakýyla, aðýrlaþýyordu.
Etrafýmda, gelincikler boy boy, boy gösteriyordu.
Karþýdan esen rüzgar, esin esin esiyordu.
Çok kuvvetli, aþýrý istemsizdi; bir yandan geri geri sürüklüyor,
Bir yandansa ileri doðru itiyordu, bir þeylerden kaçýrýrcasýna.
Direniyordum, ben o içimdeki melodinin, sonundaki beni,
Bu denli heyecanlandýran þeyi, inadýna görmek istiyordum.
Zorladým, tüm gücümle ulaþmaya çalýþýyordum.
Evet, yaklaþýyordum artýk, bütün engellere karþý az kalmýþtý.
Karþýmdaki sima, ben yaklaþtýkça belirginleþiyordu.
Sanýrým, artýk simayý seçebilecek mesafeye yaklaþmýþtým.
Sima görünüyordu, hem de çok seçiliyordu.
Real bir rüyadaydým sanki, hiç uyanmamak istercesine
Simayý seçebiliyordum ve görüyordum artýk.
Güneþin ýþýnlarýna sýðýnmýþ esrarengiz bir yüz;
Uzun uzun baktým, o kadar huzur vericiydi ki!
O kadar tanýdýktý ki, gerçek bir mutluluk vericiydi.
Bu yüz, bu sima, bu denli gizemin ardýndaki,
Benim babamdý, hayalime bile sýðdýramadýðým kahramandý.
Benim kahramaným, benim evveldeki,
Ölümünden önceki, evimizin direðiydi.
Babamdý o benim, özleminden milatlar eskittiðim.
Uðruna gizli gizli gözyaþý döktüðüm, en kuvvetli özlemimdi.
Gerçekte beni zamanýn zorluklarýna karþý, güçlü ve
Bir o kadar da yalnýz býrakan adamdý.
Ayaklarýmýn baðý çözülmüþtü sanki, koþuyordum
Koþtukça sonu yoktu...sona yaklaþýyordum,
Hayaldeki gerçeðime, sarýlacak kadar yaklaþmýþtým.
Koþtum, koþtum ve atladým babamýn kollarýna
Özlem dolu öpücüklere boðuyordum, tüm engelere raðmen
Bütün yalnýzlýðýn, bu bir anlýk kýzgýnlýðýna raðmen
Amacýma ulaþmýþtým, uzun kayýp zamanlarýndan sonra
Kavuþmuþtum baba kokusuna ve þevkatine
Bir anlýk da olsa, hülyada da olsa, benim de babam vardý.
Rüyaydý ama vardý, yanýmdaydý, gözümün önündeydi tam.
Ýçimden ürpertiler baþlýyordu, artýk uyandýrýyordu birileri
Melodi sona yaklaþýyordu, bu sefer baþa saramýyordum
Ýçimdeki his seviyesi düþüktü, direncim kalmamýþtý.
Özlemin yerini bir süre idare edecek kavuþmanýn,
Hasreti gidermenin, süresi dolmuþtu.
Uyanma vakti gelmiþ, veda merasimi gerçekleþmiþti aramýzda.
Bununla da yetinmeyi bilecektim, her seferinde olmasý gerektiði gibi.
Hoþçakal babacým, cennet-i köþkünde rahat uyu, ruhun þad olsun...

Fatma SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın: