Aykýrýydýk, Aymaz’dýk. uslanmazdýk. Sevdalýydýk Denizlere, Cevahir taþýrdýk sol yanýmýzda , kararmayan ve yýlmayan. Bir o kadar da , Mahir ve ustasýydýk direncin. Mevsim’ler boyu uzanýrdýk kavgalara. Yaz günü’nde bile , Kar boran tipi fýrtýna’yla yaþardýk. Umursamaz’dýk yarýn’larý, Biz yarýnsýz yaþardýk, yarýnlar uðruna. Dün’leri siler hayatýmýzdan, Ýsyan bayraðý açardýk , zulmün her gününe ve yarýnlarýna. susmazdýk öyle zalimin karþýsýnda, dilsiz þeytanlar gibi. yiðit’di adýmýz, metin’dik metanet’liydik iþkencelerde. Poz atýp, rol yapmaz, Resim vermek için uðraþmaz, Bir yüzümüz zindana,mahpusa, bir yüzümüz ölüme niþanlý yaþardýk. .Dedim ya Mahir di ellerimiz çünkü.. biz , sevdasýna can vermiþ yetmiþ sekiz kuþaðýydýk... (y/metin Sevindik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yiğit Metin Sevindik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.