AVA GİDEN AVLANIR

Yakamozlar üstünde bir yürek kaydý demin
Enginler kýpýrdandý, sarsýldýn, kaçtý demin
Kapandý birer birer sana açýk denizler
Kýrdý küreklerini sahilde kalan gözler
Bir sarý gül demeti oldu gönlüm sularda
Sen ummaný yitirdin dipsiz, kör kuyularda
Kavurduðun her göðüs bir ah çekse derinden
Kimse alamaz seni dalgalarýn elinden
Her yürekte birkaç gün demirleyen o gemi
Nasýlda fark etmedi suyun yandýðý demi

“Taþýyamaz, demiþtim, bu gemi bu sineyi
Burdan demir alýrken geriver rehineyi”

Akt’e sadýk dalgalar sahili süpürüyor
Kumdaki izlerini sana geri veriyor
Ben de nen varsa verdim ödeþtik, biliyorsun
Sen benim yüreðimi neden sürüklüyorsun
Böyle kýrýk-yaralý uzaða gidemezsin
Balýklar kýnar seni, nankörlük edemezsin
Dönmek için geç deðil, yüreðini susturma
Bunca gözyaþý yeter, birde kendini vurma

Ýnadý býrak artýk sonunda sende yandýn
Pusulalar þaþýrdý... ava çýktýn... avlandýn


Sosyal Medyada Paylaşın: