HAYDİ HOŞÇA KAL (570.)
Yaþananlar keþke þaka olsaydý
Geç gördüm gerçeði yemin ederim
Seni tanýmadan önce mutluydum
Þimdi çok mutsuzum yanýyor içim
Yine akþam oldu ben yine yalnýz
Gözüm aðlamaklý gönlüm huzursuz
Bir namerdi sevdim o çok onursuz
Oynadý benimle alçak gurursuz
Sevgiyle yense de býkýlýr baldan
Zamandýr meyveyi düþüren daldan
Sevgine inanýp gittiðim yoldan
Sapýverdim birden farkýndamýsýn
Nesine tutuldum aþkýn nesine
Kapýlmýþ giderim yar nefesine
Gönlüm kulak verse aklýn sesine
Çevrende dönmekten kurtulacaðým
Gizlendim gurbetin en sotasýnda
Yürüdüm hasretin en rotasýnda
Eriyip tükendim aþk potasýnda
Yine bundan bir ders alamadým ya
Yalnýz seni sevdim sensin diye yar
Vuslatlar kaderi yensin diye yar
Ne gecemde ne de günümdesin yar
Bana gitmek düþer haydi hoþça kal
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.