Olmaz mı....

Býraktýðýn anýlarla savaþýrken,
Hayaline söver oldum...
Yokluðunda sorduðum hesaplara da,
Bu halimle güler oldum...
..........
Doðan güneþe darýlýr mý insan,
Günün aydýnlýðýna küser mi...
Söyle O’na doðmasýn,
Aydýnlýðýný vurmasýn yüzüme...
Alýþtýrmasýn,
Yokluðunda sarýldýðým gecelere...
............
O duvarlar gelmesin üzerime,
Sormasýn seni...
Ya yollarýný beklerken,araladýðým perde...
Yarým kalmasýn,
Uzandýðýn koltuða dalýp gitmeyeyim,
Saatini býraktýðýn sehbayý seyretmeyeyim....
Kahve içtiðin bardaktan vazgeçeyim,
Boþalttýgýn kül tabaðýný doldurmayayým...
..............
Kurtar beni,bu cansýz eþyalarla konuþmaktan...
Bu caný ,canansýz býrakmaktan...
Seyredemiyorum artýk,
Balkonda ki çýnar aðacýnýn,
Rüzgarla savaþýný...
Oturamýyorum da zaten...
...............
Yine gelsen,
Heyecandan dolanan,elim ayaðýmý görsen....
Yine gül sen,
Özlediðim sesinle,kahkahalar atsan...
Sen ;’ sevdammm’ desen,
Ben; ’yürek sýzým ’ desem...
Olmaz mý...

Sosyal Medyada Paylaşın: