Anka/Ra

sakiya camýnda duran esrarlý gözlerin
kirpiklerinin dekoltesinde süzülün bakýþlarýn
kýzýl kurdeleye sarýlmýþ gün batýmlarýna uzanýyor
karýncalara týrmanma parkuru sarmaþýk saçlarýn
seni her gördüðümde içimin rahvan taylarý ayaklanýr
kör ebem, topal talihime el verip
seke, seke geçerim önünden

kapý aralýðýnýn basamak boþluðu takýlýyor gözlerime
týlsýmý çözülemeyen duygularýn koridorunda duruyorsun öylece
bakýþlarýn sokaðýma bir vahi misali iniyor
ve ben vaha çöllerinden sahraya uzanýyorum
þaman bir inancýn ateþine yel taþýr gibi
saçlarýn savruldukça içim yanýyor benim

adým gibi eminim, delilik bu
sen, aðýr romanlar okuyup çayla meylenirken
zamana meydan okuyan sloganlar yazýyorsun
bense, bakýþlarýnýn koyu telvesinde acemi falcý
þiirle uðurluyorum sokaktan içeriye çekilen gölgeni

evel zaman içinde, kalbur deve kamburuna dönüyor sýrtýmda
kendi hayat öyküsünün kahramaný
bir kadýnýn bakýþlarýndan geçiyorum
manasýnýn taþýdýðý aðýrlýkta çökerken omuzlarým
bedenimin fay hattýný sendeleyen adýmlarýmda keþfediyorum
sonradan fark ediyorum, sen beni tamamlayan yaným
bense sana ümitsiz vaka, uzak ihtimaller diyarý

bir gün, bir sabah gördüm...
aydýnlýk þen dokunuþlar yaparken eteklerine
gün ýþýðý göz rengine boyanýrken
hayat, soluðunun içselleþen dudaðýnda þekilleniyordu
ve bir çayýn sýcak yudumunda huzur buluyordun
geleceðe ümit taþýyordu gala gülüþlerin

bir gün, bir akþam üstü...
güneþ yanaklarýnda kýzýl utançlar taþýrken
gölgenin kaldýrýmlarý örttüðü vakitlerde
henüz gök ay’ý geceye doðurmazken
bir yýlký sýrtýnda özgürlüðe kýrbaç atan sipahi misali
kirpiklerin yayda gerilmiþ ok, kaþlarýn tüfek çatýðý
aðzýnda þerha acýlarýn tonajla mühimmatý
esmer gecelerden kalma bir Anka/Ra gibiydin

olsun, ben seni yine de sevdim...
Sosyal Medyada Paylaşın: