Bir zaman sonra Yeniden baþlar, insan düþünmeye...
Göz alabildiðine kadar umarsýz Toplanýp, bölünen sayýlar Çýkarsýz bir kaç lokma, sonrasýz Sonrasý yok Ya hep varsýndýr Ya hiç yok
Yaþanmamýþ hayatlar Sanýrsýn hep kalýrlar Yok yok... Yinede ayaðýný, saðlam bas yere Ne olur, ne olmaz Kim bilir, bir gün umuduna kanatlanýrsýn Belki yeniden canlanýr Belki yarýnlara geç kalýrsýn
Bilmiyorum Az yada çok Aldýysan yaþamdan ibretlik bir kaç þey
Ne ki gerisi Yalan dolan Geldik iþte, yeþerirken umutlar Bir yanda solan...
Sonu, mu? Sonlar hep ayný Yalnýz sonrasý farklý Her koyun kendi bacaðýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
CENGİZ AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.