Sen koca daðlarýn ardýnda
Uzak bir þehir’in Iþýltýlý gecesinde
Kuþ tüyü yastýðýnda baþýn
Deliksiz uykular hain gözlerinde
Beni düþünüp
Beni uðratýr mýsýn düþlerine
Bilmem.
Ben seni
O kahrolasý ayrýlýk garýnda
O kahrolasý hasret trenin son düdüðünü çalarken
Gözlerimin yaðan yaðmurlarýndayým
Bir gün dinmedi hala ýslanmaktayým.
Ve ben Senin olmadýðýn boþ yaþantýmýn
Sensizliðe çýrpýnýþýmýn
Son demindeyim.
Bu þehrin sokaklarýnda,
Acýnýn sellerinde
Yokluðunun hüzünlerinde
Boðulmak kaybolmak üzereyim.
Özlemine tutunmuþ kanayan ellerim.
Delik bir sandal þimdi yüreðim.
Su almakta.
Dibe batmakta.
Boðulmakta.
Ne aþktý
Ve þimdi ne hasret be.
Giriþi belli bir yol
Çýkýþý olmayan bir hasret.
Tek yönlü dar bir sokak.
Yürüyorsun adýmlarýn kaçamak.
Ben hasreti yaþarken nefeslerimde bile
Sen kim bilir hangi sevdanýn
Ve,
Beni unutturan hangi düþlerin peþinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.