asfalt kaynýyor yollarýn oyuðuna benzeyen yüzüyle, sýrýtýyor yan komþunun diþlek oðlu karþý Ayten haným çamaþýr seriyor üst balkona mýrýldanýyor sýrýlsýklam bir rüyadan uyanýr gibi terle yýkayan hevayi
yazdý ve ben þiir soluyorum bakkaldaki çirkin kýza gülümsüyor hafif bir rüzgar iþkilleniyor tenimde bir of çekip bir kez daha çaysýyorum sen yoksun