kızıl gam

ölü bir þehrin yasýný tutan gökyüzüyüm þimdi
kuþatýlmýþ kalenin duvar soðukluðu yüzüm
çehremde kýzýl gamlar demleniyor
ruhumun duvarlarýnda balyoz darbeleri
beynimde narkoz etkisi gülüþlerin
mahþeri bir kalabalýk içimin karmaþýklýðý

ölüm olmasa, hayat sonsuza dek çekilmezdi
ve hiçbirimiz diðerinin yokluðunu anlayamazdý

bugün günlerden gam, yarýn hazanmýþ
sahi dün neydi?

ayrýlýk olmasa, her aþk güzelmiþ
yenik düþmeseydim, en saðlam kale bendim
þimdi acým yasýma aðýtlar taþýyor
baþýmýn saðlýðý deðil,
boynumun kýrýklýðý beni yoruyor

devrik bir liderin son sözleri aðýz içim
ve kan yutturan düþ kýrýklýðýnda yumruk ellerim

ben ki zahir hallerin yegane zayiatý
ömrüne gam üreten, vuslat seyyahý
asla Musa gibi bölemem denizleri
kýrýk bir mýzrakýn kaburga aðrýsýnda
benim tüm can vermelerim

tuhaf, bu defa daha farklý herþey
kendi boynumda gördüm intihar ipini
saçlarýn düðüm, ellerin sandalye kýrýðý
göðsümün kafesini eþiyordu týrnaklarýn
inan dehþete kapýldým
bu nasýl bir öfke, anlayamadým...
Sosyal Medyada Paylaşın: