Zulüme boyun eðmem yokluk kesmez önümü
Gözünde damla yaþla yýkýlýrým bilesin
Dünyanýn malý mülkü deðiþtirmez yönümü
Senden gelen tek taþla yýkýlýrým bilesin
Bugün var bugün yerim yarýnýn sahibi hak
Bugünü yaþa hele yarýna çýkarsan bak
Yarýna çýkamazsak sonumuz kara toprak
Bir lokma sensiz aþla yýkýlýrým bilesin
Zihnimin tualinde göz rengin desen desen
Dirayetim, kudretim, yaþama sebebim sen
Yusuf olsam ne yazar Züleyha’m habibim sen
Senden baþka bir eþle yýkýlýrým bilesin
Kavramadýn demek ki þu aþkýn hitabýný
Okuyup anlamadýn zevcelik kitabýný
Ellerinden içmeden duru sevda ab’ýný
Yazý geçersem kýþ’la yýkýlýrým bilesin
Ebet benim deðildir kaderimdir evelim
Gönül teselli bilmez ne irfan nede ilim
Mutluluk yaþlarýnla ýslamaz ise elim
Hüzne çattýðýn kaþla yýkýlýrým bilesin
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.