ÜSTÜ KALSIN
Sonu yok acýsý çoktu hayallerimin
Gülmek, bahtiyar olmaksa rüyalarýmda
Doðan her çocuða imkansýz demek
Doðmamýþ gibi kabullenmekti hepsini
Dilim kesilircesine susuyor
Ýþaretlerle anlatýyorum yýkan her þeyi
Karabasanlar aklýyordu geçen yýllarý
Yalanlar saklýyordu kara yýlanlarý
Hemen hemen her gün binlerce gece
Bir yük biniyor inme gibi gözlerime
Savaþýyorum uykumdan uyanýrcasýna
Ve bir umutla uyansam da izlerinle
Korkarak baksam da gece gökyüzüne
Hani belki desem bile sessizce
Simsiyah bir odanýn tavanýndayým.
Yolu yok külü çoktu kaldýðým þehrin
Kor gibi yanýk duvarýna tutunuyorum
Ayakta kalmak mýydý ömür dediðim þey
Yaþadýkça yanmak mýydý kader dedikleri
Vurunca sýrtýndan insanýn sevdikleri
Ölemiyorsun bile giremiyorsun topraða
Ölüm bile meleklerle geliyor insana
Seninkisi ahiretten bile çok daha öte
Çok daha vicdansýz insanlýktan önce
Sövmek geliyorsa da içimden sessizce
Kendimi hatýrlýyorum adýmý soruyorum
Susuyorum deðmeyenlerin en gerisinde
Kim bilir ne mezarlar kazdýn nicesine.
Mutlusu yok aðlayaný çoktu çocuklarýn
Biz severken çocuk olmazmýydýk hiç
Çocuklar gibi bakmaz mýydým gözlerine
Tutup ellerinden gezmek istemez miydim
Düþen bir yaprak gördüðümde yeryüzünde
Alýp saklamaz mýydým seninle gördüm diye
Boþuna geçmiþ zaman taksitler halinde
Deðmezmiþ uðuruna verilen o deðerler
Ucuza gitmiþ kalbimdeki aþkla sevgiler
Þimdi kimin umurunda ki bu bedeller
Yanan hep acýlý hesaplar ödeyenler
Sorsan ki gözlerine baka baka!
Biz insanýz hep boþ ver derler.
.
Olsun insanýz iþte
Biz yanýkta severiz yansýn
Ýstemez üstü sende kalsýn.
.
.
.
ÜSTÜ KALSIN – Mert Zafer Cansever – Mawish Þiirleri