Kaçarak Gölgesiz yýrtýnýþýndan Serin ilkyaz akþamlarýnýn Elimin tersine Bir þair ölüsü yapýþtýrarak Katrana bulayarak aþkýn sýzýsýný Sesimi kelimelerin sýrtýna yükleyip Yola saldým
Yazdý ve fakat serin Yaðmur durmadan yaðdý Islanmadý lakin Erkeklerin haykýrýþlarý Sadece kadýnlar Ve biraz da çocuklar Sýkýlýp kurulanacak kadar Nemlendi
Çýdam Susarak salladýðým kýlýcým benim Sustum ki kan boyasýn serzeniþi Sustum ki yeniden baþýma vursun Nefretin gürzü
Sen ah Yaramý daðlamaya hevesli Bir korku nöbetinden artakalan Kuþku
Sen beni bilmedin Göðü göðsüme neden iðneledim Neden sövdüm bunca Parabazlara Niye aðlardým sabaha karþý Tanrýyý soluyarak ezanda Karartýp karartýp aydýnlatýyor Aklýmý ruhuma dar getiriyor diye mi? Bilmedin bilme Zannýndan azad oldum velâkin Köle kýzýn bakýþlarýna esir Ayak bileklerim
Sefil sersefil Yalnýz yapayalnýz Heveskâr ve hüzünlü Bir teyakkuz haliyim Öncüyüm ölümcüyüm..
Çýdam Kin kurumundan koru kalbimi Rehindim gözündeki ýþýða Arkaik kelâmlardan azadým dedim Ýnanmadý kör kuyuya seslenen Fanustan seslen bana Ama sadece bana Elleri karýncalanan þaire deðil
Düþürmesin þeytan beni aklýn hendeðine Sustum susuyorum Sessizliði çatlatarak Bir noktadan Ýkiye ayýrdým bütün imlâyý
Sen Beni Çýdam Avutma uyutma
Kahrýmý unutturma
19 Haziran 2008
Þükrü Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.