TÜKETTİN BENİ (558.)

Bir tuhaf nedense içim allak bullak düþüncelerim
Sevgi dolu bakýþlarýný özledim gel artýk sevgili
Tekrarý yok geçen günlerin gitme ne olur incitme beni
Yýkýlýr hayallerim yok olur umutlarým tüketme benim

Beni sensizliðe mahkum etme dayanmaz yüreðim
Ýlham perimsin benim adýna þiirler yazdýðým
Beni býraktýn sensiz bu sevda sensiz çok yersiz
Tutsak ettin beni kendine ben artýk olamam sensiz

Ruhuma iþledin tümüyle yaþayamaz bu can sensiz
Gitme sevgili gitme her yer mateme büründü
Bu sabah doðmadý güneþ karanlýðýn yolu göründü
Ay görünmedi hiç gece zifiri karanlýk ürkütüyor

Gelmedi seherde bülbüller büktü boynunu güller
Seninle aþkýmýz bir garip roman unutulur mu yaþananlar
Her günün her anýn hatýrasý var yaþanan günler
Yoruldum inan artýk tükendim nerede kurduðumuz hayaller

Yýktýn gönül baðýmý eyledin talan ben artýk iflah olamam
Ne gözlerimde fer kaldý ne dizlerimde derman
Yeter artýk yetsin ettiðin nazlar beni dertten derde koyaným
Tükendi umutlarým senden bana kalan silinmeyen acýlar




Fatma Ayten Özgün
















Sosyal Medyada Paylaşın: