ÖRTÜLÜ CAHİLLER

Gerçek ilim sahibi,
Keyf için kelam etmez,
Bilir ilim mürþittir,
Ýlimsiz yola gitmez.

Tahsille cahil kalmýþ,
Düþünmeyi el almýþ,
Ferasetten nasipsiz,
Eþeklik baki kalmýþ.

Akýl aydýn deðilse,
Diploma para etmez
Köre sopa vermeyin,
Neye çarpar bilinmez.

Bazýya tahsil ne ki;
Sanki cahil örtüsü,
Nasipsiz tahsilliler,
Biz de ömür törpüsü.

Cahil karanlýkta da,
Güya okumuþ nerde?
Öyle düþünen var ki;
Çakma prof’lar yerde.

Akademik kariyer,
Mevki makamda ehil,
Konuþunca bazýsý,
Cahilden daha cahil.

Düþünmeyen cahil de,
Ya bilip uymayan ne,
Nasýl tahsil yapmýþsa,
Cahil ondan hazine.

Herkes tahsil yapmalý,
Tüm cahiller kýzsa da,
Ýlim yaygýnlaþýrsa,
Kesilir zýrva seda.

Tahsil, bir ilim demek,
Ýlim, kendini bilmek,
Okumuþ bilmeyenler,
Örtülü cahil demek.

Öðrendiklerin deðil,
Düþündüðün senindir.
Unutma ki; düþünen,
Öðrenenden zengindir.

Abdullah HAKTANKAÇMAZ
(VAVEYLA adlý þiir kitabýmdan)
*Feraset : Anlayýþ, seziþ, sezgi.
*Zýrva : Saçma sapan, anlamsýz,







Sosyal Medyada Paylaşın: