avazý çýktýðý kadar daðlayýn dört bir yaný talan edin geceleri ve günleri yüreðim acýyor gelmeyiþine belki de sensizliðine gül bahçesinde dikenler arasýnda sýkýþtý bu hasretim sýzlar da duyaný olmaz kim ne bilsin sana olan özlemimi anlatamýyorum bu özlemi bataklýðýnda can çekiþtiðim kalabalýk sokaklara
Hoyrat bu eller seni ve bizi bilemezler
Güneþ’in batýþýnda kuzeye doðru uçuþur kuþlar mehtabýn yelinde esen bir ses etrafýndaki tozu dumana katar yasta sükunete ebedi bu beden sen olmayýnca uzaða dalar dalgýn ve bitkin bu gözler kaleme döker bu sitemi yüreðim sana bu sözler
gel el ele verip birlikte yürüyelim ebedi mabedimize
yüreðimin derinliklerine saklarým seni kimseler seni bilmesin
gönlünün derinliklerine kaydet beni kimseler bizi bilmesin.
özlüyorum her gece karanlýk çökünce daha fazla parçalama içimi incitme bu canýmý
gel birbirimize çok geç kalmadan Olur mu ?
BIYOMESIR 30 Haziran 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Biyomesir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.