Alya
Gözbebeklerinden içeri
Bir ben korkusu düþüyor alya
Benliðinden tutunamayan zavallý bir ben korkusu
....
Düþerken huzurun bütün harflerini arafta býrakýyorum
...
Bir hayatta kalma sanatý, bir paradokstur gözlerin
"Ölümle ölmeyi öðreniyorum sanki"
Gözlerin ki her saniye
Îmanýma musallat saygýdeðer bir belâ
...
Bir tutam ýþýðýn deðeri
Ederi nedir ki karanlýkta azizem
Madem ki derin bir lahzanýn içindeyim
Göbek baðý ayný kaderin
Neden kaçýyor sular benden
Neden korkar ki kendine kuçak açan zemininden
Madem ki gecelerle hýsým olmuþum
Gün ýþýðý berbat bana
Öylesine mecnun, öylesine hasbi
Rengi neden siyaha çalar gözlerimin
Canýma "hükümsüzdür" mührü vurdum defalarca
Ah ki sevgili senliðim.!.
Senden ben’e týrmanmayý kolay mý sanýrsýn
Neden korkar ki gökten
Her adýmda alçalan merdiven
...
Dallarý yaþlý ve yorgun
Zaman týrnak içine alýyor sanki yapraklarý
Her solukta kaybeder insan
Her soluþta sürgün
Sürekli gevezelik peþinde uzaklar
Kervan saati tespit edilemeyen
Yollar yalnýzlaþýyor
Sesler cýlýzlaþýyor
Elbisesi soyulmuþ imdat çýðlýklarýna bir tek kulun kulaðý
Sarkýntýlýk etmiyor
Ruhumu sanki betimlerinden söküyor
Acýnýn en yakýn kokusu
....
Canýmýn iplerine çâresizlik seriliyor
"Canýmýn çekirdeði" sütten kesiliyor
Ah sevgili daraðacým
Korkutuyor muyum seni.!.
Ýlk deðil bu korkma.!.
Daha fenasý ne olabilir ki
Hadi kordon baðýný keselim hayatýn
Hadi biraz mola verelim alya
...
-kuyu dibi notlarý
rb
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.