DERTLEŞİR İSTANBUL
DERTLEÞÝR ÝSTANBUL
Sen hiç deniziyle konuþtunmu Ýstanbul’un.
Bunu muhakkak dene birgün düþerse yolun.
Bak nasýlda derdini yüklenir ve dertleþir.
Deniz deyip geçme ha insanlardan mertleþir.
Alýp götürür seni çýlgýn çýlgýn dalgalar.
Dertleþmeyi bilenler ancak bunu algýlar.
Ne büyüksün Ýstanbul herkesin gözü sende.
Ben sana aþýðým sen sevsende sevmesende.
En dertli günlerimde oldun þefkatten kucak.
Altýn harfle yazýldýn;herkesler okuyacak.
Zorsun biliyorum,olsun zoru seviyorum.
Bedenim gelmiyor ya ruhumla geliyorum.
Gelipte dönmedim ne olur ihanet sayma.
Ellerim kelepçeli darýlýp sende kýyma.
Ne aziz bir þehirsin dünyada yok gibisi.
Ýçinde huzur bulur aþký bilen birisi.
Gözlerim açýk hayalini seyrediyorum.
Burda sanýyorlar da ben gelip gidiyorum.
Dobrasýn kandýrma yok gözünü aç diyorsun.
Sonra bende suç bulma insaný biliyorsun.
Yitik ümitlerin sen;ümidisin Ýstanbul.
Dilerim kýymetini bilenleri hep sen bul.
Mustafa YILDIZTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa yıldıztekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.