Delirdim galiba hemde
Fýrtýnalar kopuyor içimde delireceðim belki de
Beynimin içi yanýyor kalbim desen örtülüyor iðneler batýp çýkýyor
Sevdiðimin günahlarý benim olsun demistin bir zamanlar
Iste geldi baþýma aynýsý bende
Dinliyorum kalbimi sessize almýþ kendini
Sormuyorum bile neden böylesin
Örüyor artýk felek baþlamýþ ise
Önce kalbini diyor sonra seni götüreceðim gideceðin yere
Dünyada yapacak isim kalmamýþ gibi
Bir aþk vardibsevdigim oda gitti
Þimdi þiirlerde kaldý aþkým, yazýyorum þimdi sigdiramiyorumda
Ne kadar çok sevdim,kendinden bile vazgeçtim sevdiðimi düþünmekten
Seviyorum diyorum baþka birþey yok
Böyle devam ederse gideceðim yer belli Manisa týmarhane
Orda bahçede bir adam vardýr aklýný yitirmiscesine
Düþünüyor hala orda biyere ayrýlmýyor
Takýldý bir kere pençe her yerime
Keþke sevmeseydim böyle delirircesine
Kendi demiþti zaten beni seven ayrýlamaz benden
Haklýymýþ maceradýr sevdim ölsem de unutamam
Biliyorum kara-sevda bu bende öldürecek hemde
Bazen diyorum kendime neler aklýma
Tedavisi yokki doktorda,hocada
Götürelim diyorlar bitmiyorum bilen yokki derdimize sevdiðimi
Olmuþun kara-sevda ben hemde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.