UMUT (555.)
Bir bahar sabahý bir rüzgar esti
Aklýmý durdurdu kalbimi kesti
Yaktý küle çevirdi o anda beni
Çok özledim seni görmeye geldim
Sakladýn aylarca görmedim yüzün
Ne çabuk unuttun görmüyor gözün
Üzerime yýðdýn binlerce hüzün
Senden bir cevap almaya geldim
Düþürdün kalbime aþk ateþini
Ýçime bir hasret oturuverdi
Yüreðim yerinden sökülüverdi
Felekten bir gece çalmaya geldim
Özleminle yandým kapýna geldim
Kaldýrdým baþýmý yüzüne baktým
Ýçinde eridi yandý gözlerim
Gülen gözlerini görmeye geldim
Bütün aradýðýmý ben sende buldum
Sevgiyi þefkati hep sende gördüm
Gençlik elden gitti yok bir beklentim
Güzel günlerimi anmaya geldim
Tan yeri doðarken görmek var seni
Ýçli þarkýlara bulmak var seni
Ne olur bir kere sende gör beni
Sana son sözünü sormaya geldim
Gündüzüm karardý gecem bitmiyor
Sensiz hayat bedbaht artýk gitmiyor
Aðzýndan bir kelam çýksýn ne olur
Son kere vedamý yapmaya geldim
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.