SENİ DÜŞÜNÜYORUM

Birde yaðmurlar yaðsa
Kaldýrsa baþýný toprak
Filiz, filiz.


Gök
Ýnce bir mavi
Yayýlmýþ bütün haþmetiyle
Okþaya durur gözleri.

Deniz yorulmuþ, durgun
Uzanmýþ yalçýn kayalarýn dizlerine.

Yosun kokularýnýn üstünde
N´olmuþ ki martýlara
Sus pus olmuþlar nedense.

Oysa bir çocuk aðlýyor
Tamda ortasýnda sokaðýn
Bükerek dudaðýný
Sile sile gözünün yaþýný
Tersiyle elinin.

Çocuk
Sahipsiz mi ne?

Bir kadýn
Karþýsýnda kaldýrýmýn
Aksayan bacaðýný
Sürüyerek yürür.
Ter içinde, nefes nefese
Bir hayli aðýr
Omuzlarýndaki yükü.


Bir otobüs durakta durur
Ýner onlarca insan
Her biri sanki baþka dünyalardan.

Çocuk uzaklaþýr sokaktan.

Kadýn yorgun bitap.

Ýsyana mý düþmüþ martýlar
O ne öyle çýðlýk çýðlýk
Yosun kokularý sinmiþ kanatlarýna

Deniz þahlanmýþ
Uyanýr gibi uykusundan
Dövüyor kayalarý
Acýmasýz
Rast gele


Gök
Açmýþ pencerelerini
Yere doðru aðar
Sulamak için topraðý

Bense
Seni düþünüyorum.
Uzaklarda...

Susadým mý ne?
Sana...


Fatma Çiçek
7 Aralýk 2017
Sosyal Medyada Paylaşın: