Göç

Alemler göçüyor bilinç altýmdan
Kýrsallar þehir kalabalýklarýna taþýnýyor
Ýçim meskun, dýþým yabancý kentler aralýðý
Sen olmasan ölüme dahi alýnmazdým
Ruhum bedenime küs giderdim buralardan

Ýnsan durmadan yer deðiþiyor dönen dünyada
Kentsel dönüþümler, toplumsal göçlere ev sahibi
Doðrusu hiçbirisi beni baðlamaz
Olmasan yürümezdim bu sýrattan
Varlýðýnýn aþkýna yaþýyor bendeki kainat

Þayetse düþler tümseðinde yükseliyor gölgeler
Islýk çaldýðým þehirlerin attýðý zýlgýtlar
Gözünü toprak doyuran insanlýðýn baht karasý
Tarihin yanlýþ yazdýðý gerçeðim
Karýncanýn su taþýdýðý göl ateþim
Seni küllendirmek bana yakýþmaz.

Bu sabah tarafýma araf açtým gözlerimi
Aðzýnda býçak açmaz yara
Gözlerinde yaprak kýmýldamaz mana
Ýçin göçe kanat çýrpan kutup kýrlangýcý
Beni düþünüyordun hala...

Oysa...
Aþk ölü bir balýðýn karnýnda olsa
Sevinçle takýlýrdým attýðýn oltalara

Saçlarýnda sam yelleri esiyor
Gözlerime kum taþýyor çöllerin
Yüzünde bin Züleyha’lýk esrar
Suskularýn zindanlar açýyor içime
Ahhh...
Söylesene mabude güzel
Bu göç nereye kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın: