Örselendi gün be gün Hayallerim. Baðlarým koptu sanki Durmadan düþtüm. Dikenli tel yutmuþ gibi Nefes aldýkça kanadý Durmadan göðsüm.
Döküldüler yüzümden Emanet gülümsemeler Kopkoyu bir sis indi Ýçime gözlerimden Yalýnayak yürüdüm Dikenli tellere basa basa Düþüp kalktým kanaya kanaya
Dikenli tellerin ardýnda Gölgem duruyor öylece. Bulabilir miyim kendimi Kan revan içinde? Dikenli tellerin selamý lanet gibi Çarpýyor yüzüme Kan karýþtý kar beyaz düþlerime
(Begüm Burak, Mayýs 2019)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BegumBurak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.