yine mi oraya gidiyoruz bu karanlýk duvar dibinin gözleri var bizi seyrediyor niçin korkuyoruz ki zaten yaz koyu mavi gecenin koynundan yýldýzlar çalýyoruz
anýmsatýyor kendini gelecek kalabalýklardan sýkýlýp bir tepeye içini döktüðünde karþý sesin yankýsýndan korkup birileri eþlik ediyormuþ gibi çoðalan bu yakýn zamanlarýn dudaðý kuþlarýn aðaçlardaki tedirgin yuvasý
haydi þimdi bir bahar þarkýsý söyle geçsin anýlar duraksayýp uyku hiç ölmeyeceðiz deðil mi sonsuza doðru bir yaygara kopsun içim gülümserken sesin içime dolsun
bulutlar aðaçlarýn dostu ve korku eskimiþ taþlarýn denize yolculuðu bu ince ince kýrýlmýþ kalplerin kumsalýnda
günün sýzdýðýný gördüm bir sabah sarýlýp öptüm anlýnda ki teri öyle çocuk öyle sabýrsýzdým ki bu kýsa gün hiç bitmeyecek deðil mi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.