BAŞTAN ALIYORUZ
BAÞTAN ALIYORUZ
Cumhuriyet;
Caddesinde, yürümek için, kayhan’dan baþlýyoruz.
Caddenin;
Ortasýnda tren rayý,
Etrafýnda dükkanlar.
Ortada;
Tek, tük seyyar satýcýlar.
Biraz kalabalýk, bira sakin
Buruk, heyecanlý insanlar.
Çeyizlikleriyle;
Heyecan süzen,
Süslü, gelinlik kýzlar.
Ray’ýn etrafýnda banklar.
Banklarda;
Yorgun, düþünceli ihtiyarlar, Hatýralarý kaynatýrlar.
Ayak diplerinde;
Üç, beþ torba, sebze, meyve.
Belliki;
Reyhan pazarýndan, almýþlar,
Torbalarý iþaret edip,
Fiyat soruyorlar.
Reyhan pazarý;
Cumhuriyet caddesinin,
Ortasýna denk gelir.
Zengin lezzete;
Fakir fiyatý için,
Dalar, reyhan kalabalýðýna.
Eyy;
Aziz Bursa,
Birzamanlar, sen ne güzeldin..!
Esnaflar;
Dükkan önünde,
Kendi halinde.
Kiminin elinde;
Çay, sigara,
Kiminin çekirdek,
Kiminin, borç, alacak.
Ertuðrul türbesinde;
Dualar eder, müminler.
Gençler;
Darbuka, gitar,
Þarký söyler.
Kalabalýk dinler,
Esnaf stres atar.
Açlar; Toklar,
Zenginler, fakirler,
Ýhtiyarlar, gençler
Ýç, içe gezerler..
Caddenin;
Sonu görünür, uzaktan
Karþýda sür, sür üstünde Cafe
Solda;
Ýhtiþamlý, pirinç haný.
Önünde; Banklar,
Köþesinde kebapçýlar,
Karþýsýnda tatlýcýlar.
Eyy;
Aziz Bursa,
Birzamanlar, ne güzeldi köyler.
Duvar dibine sinmiþ,
Ýhtiyar yoksul.
Eski paltosu;
Eski ayakkabýsý, kirli saçlarý,
Ýri, boncuk mavisi gözleri.
Omuzlarý hareketli;
Gözleri dalgýn,
Birþeyler, dinliyor gibi,
Sevimli, yoksul amca.
Önünden geçenlerin;
Dikkatini çekiyor.
Ýlginç bulanlar;
Yaklaþýp, resim çekiyordu.
Ýhtiyar yoksulun,
Hiç birþey, umrumda deðildi.
Kebapçýnýn;
Çýðýrtkan çýraðýný, dinliyor.
Lezzetli kebaplarý, hayal ediyordu
Ýri;
Boncuk mavisi,
Kýsýk gözleri
Tatlýcýnýn vitrinin’de,
Halkalý tatlýlarý, suzuyordu.
Belkide;
Çocukluk günlerine,
Tebessüm ediyordu.
Belliydi;
Saatlerdir, karný açtý
Kebap kokusuyla, doyuyordu.
Saçý kirli;
Eli kirli, üstü baþý yýrtýk.
Ýri;
Boncuk mavisi,
Gözleri zengin, diriydi.
Cebinde;
Parasýnýn, olmadýðý belliydi,
Önünde, ne kutu, nede mendil,
Parmaðýnda, sigarasýda yoktu.
Her haliyle;
Gönlü zengin, yoksuldu.
Resmini;
Çekenlerde, bahþiþ veriyorlardý.
Eyy;
Aziz Bursa,
Bir zamanlar, ne cömertti,
Secde edenlerin.
Cumhuriyet caddesinin,
Sonu göründü.
Banklarýn arkasýnda,
Genç bir adam, belirlendi.
Siyah paltosuna sarýlmýþ;
Yere, yüz üstü uzanmýþ.
Önünde boþ kutu;
Kutuda üç, beþ metelik.
Kutuda el yazýsý ile;
"Ben açým " yazýyordu.
Yanýndan gecenler;
Kutuya bir, bir para atýyordu.
Genç adamý; herkes bilirdi,
Genç adam þarapçýydý,
Þarap için, dileniyordu. .
Ýhtiyar ve yoksul adam;
Açtý, parasýzdý, zararsýzdý.
Hiç kimse, tanýmazdý.
Eyy;
Aziz Bursa, Evliyalar dergahý
Bugünlerde mi, yaþayacaktýn.
Eyy; Aziz Bursa’m, eyy..!!
Yeþil çam’ýn; Vaz geçilmez,
Doðal platosu, Aziz Bursa’m.
Bu nasýl , sahne. ? ...!!
Tamam; Tamam,
Kestik, kestik. ..!
Toparlanýn,
Baþtan alýyoruz. .
Bilent Atalay
23/06/2019
Bursa
ARÞÝV :
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.