BEN

Bir ben de
Ben geçiyorum bu dünyadan.
Sessiz, usul usul.

Kimselere görünmeden,
Çalmadan kimselerin kapýsýný; kavga için.

Bir yumurta küfesi gibi zamanýn sýrtýnda
Kýrýlmaya alýþýk bir halde

Nice acýlardan geçe geçe,
Kevgirden de beter yüreðimle.

Lakin yine de
Güldüðüm zamanlar da oluyor acý acý.

Ne çok anlaþýlmazlýk içinde cebelleþip dursam da
Olmayanlarý olmuþ gibi gösterme huyum bile var.

Yoksa
Bir yalancý mýyým?
Seviyor muyum? böyle olmayý.

Ne olacak þimdi?
Bilinmeyen hallerim?

Oysa ne de çok aðýr basýyor.
Sustuklarým...

Mesela
Hiç hedefim olmadý onla, bunla.

Çayýn yanýnda çekirdek misali
Keyif verici geçici tatlar
Yani
Zihinlerde kalmayan.

Aþk mý?
Göze alýp her þeyi
Yeniden baþlamak
Sana, bana.

Mümkün mü?
Palavra


Bilmem ben
Neyin peþindeyse millet
Zatende anlamadým.

Ne kadar yorsam da kafa
Ben mi?
Anlamadým...

Her neyse
Boþ vermek lazým

Bin mana devþirir
Zihniyetler basit
Ben n`apim?

Sanki görmüþ gibi
Ýçimde ki alaborayý

Sustum.
Ki...
Damgalar sýn beni!
Bir çýrpýda
Ortak mýsýn? hayatýma

Kolaydýr ahkam kesmek uzaklardan
Yaþamadan
Ben gibi beni
Ben kadar...

Seni mi?
Yok canim
Daha neler.

Dile kolay gelir söylemesi
Yalan yanlýþ
Bir þeyleri

Kim kimin aklýna gem vurabilmiþ ki?
Yön verebilir misin? duygulara
Akar suyun yönünü çevirir gibi

Zaman akýcý geçer bazen.

Sen düþün (e) dur
Hayra yoralým düþleri

Ne çok düþ kurar
Ne çok düþ görür-dük.
Düþ(tük)
Uzanmaya ç-alýþan birbirimize

Düþ/tük
Uçurumlar gibi gözlerimizden.
Gönüllerimizden içeri mi?
Güneþ huzmeleri gibi

Hatýralar yüz mü tuttu? unutulmaya
Çiðnenmeye ramak mý kaldý?
Anýlar
Tükürük kokan kaldýrýmlarda.

Ahh
Ýçim yanýyor biliyor musun?

Unuttun mu? beni
Unutmalýsýn.

Beni anlayabilirsin.
Ya da anlayabilirdin.
Anladýn mý?

Keþke...

Ve bir þeyler bitiyor yavaþ yavaþ
Gün bitiyor, hayaller artarken.

Zaman eksik kalýyor hep
yarýnlara.
Daha çok
Ve daha çok yaþama arzusu çöküyor insana
Hep tamlamaya çalýþýrken nefsi.

Ýþte öyle, içimizdekileri...
Örtmeye çalýþýrken üzerlerini.

Hatirladin mi
Ilk
Bir sahil kenarinda
Ulastik hayallerimize

Hain ya zaman
Simdi;
Kumdan kulelerin
Dagilmis tanelerine benziyor verdikleri

Sen þimdi
Ne anladýn ki

Gel gerçeðe dönelim

Devleþmiþ,
Göklere ulaþmaya çalýþan,
Odun ateþinin alazlarý gibi
Yükselip, yükselip yorulmuþcasýna
Yere düþmesi hali yaþamak.
Önce kor, sonra kül.

Esince
Bir deli rüzgar
Alarak kanatlarýna külleri
Gökyüzüne nakþeder
Ýncecik, grimsi bir tül.

Çarpýþýr bulutlar
Ýki düþman gibi
Saðar hüzünle
T/onlarca acýlarý
Aðýr aðýr.
Sükuta vurmuþ dillerde zikir
Selametle.

Bir kaç þiir, bir kaç resim
Biraz kahkaha sonra
Yerini buruk tebessümlere býrakan...

Sonra yollar, sonra?
Aðlamak da insanlar için.

Gülüyorum kendi halime
Nedense

Geçerken þu dünyadan
Ölme arzum senden önce...
Olmasa da umurunda
Bana ne.

Gelelim son söze
Yaz bi kenara aklinin

Bana ben gerek idi
Senden önce
Sendeki ben gibi
Benden önce...


Seni çok sevmiþtim
Biliyor musun?
Yine de
Kimse
Kimseler duymasýn...


Fatma Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın: