Herþeye raðmen,
Ne olursa olsun baþýmý yastýða koyduðumda
seni ne kadar çok sevdiðimi anlýyorum.
Gerçi seni hiç unutmuyorum,
Ama gün bitip akþam olunca
düþüncelerimle baþ baþa kaldýðým zaman
daha iyi idrak ediyor,
Seni dahada çok seviyorum.
Evet belki seninle bir þey yaþamadýk,
yaþadýklarýmýz da hep kötü þeylerdi.
Ama ben seni
Ekmek gibi,su gibi seviyorum...
Bir iki engel
Beni senden vazgeçirecek deðil ya.
Baþýmý yastýða koyduðumun zaman
Üstüme çöküyor sanki bu tavan
Sanýrým o anda çýkacak bu can
Beni benden alýn hergün hergece.
Asi yüreklim
Sana nasýl desem bilemiyorum
Seni gördüðümde
Sanki sekt içmiþ
Sarhoþ gibi oluyorum.
Baþým dönüyor,
Elim ayaðým birbirine dolaþýyor,
Cümleleri kuramýyorum.
Oysa ben,
Hayatýmda aðzýma
damla alkhol koymadým,
Hiç sarhoþ olmadým
Ama
Öyle birþey sanýrým.
Aptal aptal gülmeler baþlýyor
Baþým dönüyor,iradem dýþý
Hareketler yapmaya baþlýyorum
Baðýþla,baðýþla beni,
Bak iþte
gene baþladým saçmalamaya.
M.Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.