GÖZLERİN VARDI
Bulandým mavinin binbir tonuna
Uzandým yeþilin girdim koynuna
Sandým ki rüyanýn geldim sonuna
Açtým gözlerimi, gözlerin vardý
Dolandým alemi, hasret çekerek
Usandým bazen de ümit keserek
Gecemde bir ýþýk buldum diyerek
Diktim gözlerimi, gözlerin vardý
Dilendim aþkýný yalvarýp Hak’tan
Razýydým bir defa görsem uzaktan
Unuttum gülmeyi hep aðlamaktan
Sildim gözlerimi, gözlerin vardý
Yolunda yürüdüm, yokuþ, dað, tepe
Sen saklý diyarda, ben bir körebe
Son adým uçurum oldu mertebe
Çözdüm gözlerimi, gözlerin vardý
Hasretin dolunca, kalbimi yardým
Vuslatý ararken, yokluða vardým
Hiç denen ilmeði boynuma sardým
Sýktým gözlerimi, gözlerin vardý
Bin zehir içerken bitmez karaftan
Sensizlik yaðarken dört bir taraftan
Çýkamam diyorken sonsuz araftan
Kýrptým gözlerimi gözlerin vardý
Cennette sen varsýn, cehennemde sen
Çektiðim nefeste, her bir demde sen
Gittiðim her yerde, her âlemde sen
Yumdum gözlerimi gözlerin vardý
Seninle yanmýþým, sende sönmüþüm
Bin defa dirilip, bin kez ölmüþüm
Bir olup aþkýnla, sana dönmüþüm
Baktým gözlerime, gözlerin vardý...
Erkan Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.