-ÖNCE YASEMİNLER SOLDU-

çöl
bir ölü kadar sessiz
kumullar uðuldar kimi
duyurur rüzgârýn ezgisini
romantizm yükler geceleri
yýldýzlarýn altýnda
akrebi çiyaný gezinir ne gam
perde perde yükselen ölüm ve yaþam
doðallýðýnda doðanýn

yaný baþýnda yükselir
kent ve insan
acýyý içselleþtirir
iksirli yoksunluklarýnda âný
efsunlu labirentlerinde gizler yaþamý
had safhada mistifikasyon
çakallar pavkýrýr, sýrtlanlar gezinir
çak al hakký, gasbet, sýrtlan git

umut yükler tabiat gün de gelir
önce yaseminler açar naif
dona çeker sonrasýnda
dökülür lif lif
erken bir bahar kopar da
ne çok þeyin müjdecisi
kirazlar olgun, capcanlý
apansýz bir yaðmur, bora, fýrtýna
çürür kirazlar dökülür

belirir bir pisi pisi
zifiri çökmüþ gecenin bir vakti
boca eder de isi pasý
sisi çökmüþ gecenin bir vakti
bocalamaz oysa pisimiz
kapkaranlýk
þeytani bir pýrýltý
gözlerinde yanýp söner
kapkaranlýk bir dünya
müjdeler mi tan vaktini?

mazi
ulu bir çýnar
yapraklarý dökülmüþ
sararmýþ, solmuþ çiçekleri
tarihin dýþýna itilmiþ coðrafya
politika mý?
bir mýsýr koçanýna
kahýr yükler kahire sokaklarýna

arada
bir ümmü gülsüm ezgisi kulaklarda
kaçýncý piramidi yurdunun bilinmez
arada bul o terennümü þimdilerde
nasýr baðlar da yürekleri
be hey mübarek darbeciler!
o bin yýllarýn firavunlarý
cehennem zebanileri
bitmez dünya avuntularý
çölün ortasýnda oysa ibret levhalarý...


L.T.












Sosyal Medyada Paylaşın: