KAVAL DİNLİYORUZ

KAVAL DÝNLÝYORUZ


Neyse;
Boþver dedik,
Kemençe çalmaya,
Devam ettik.

Önemsediklerimiz;
Ne kadar gerçekti,
Kafadan sallamak için,
Kafa salladýk.

Beklediklerimiz gelmedi;
Gelirmiydi ?, bilemedik,
Köþede bekledik.

Ne; köþenin sonunu gördük,
Nede, köþeyi döndük,
Elimiz’de tesbih, volta attýk.

Neyse;
Boþver dedik,
Baðlamaya eziyet ettik.

Nekadar’da;
Yüzsüzmüþüz,
Yüzümüze bakýp, güldük.

Biz;
Niye böyle olduk,
Biz, bizden’mi ? solduk.

Niye yorulduk...?

Niye ? ;
Hep, boþver dedik,
Þükür’den’mi ? býktýk,
Bayramlarý’mý ? unuttuk...

Neleri tükettik..?

Üç; beþ kiþi,
Bir arada gülemiyor,
Gülenlere’de,
Bir, birini vuruyor.

Þarkýlar’da; türküler’de,
Niye ? kadýnlar, ölüyor.

Niye ? ;
Aþk mutlu olmuyor,
Erkekler aðlýyor.

Cevap, hep ayný. .!

Beni karýþtýrma;
Ben anlamam dedik.

Yerim dar;
Diye, diye, halaydan koptuk.

Neyse ...!!

Neyse;
Boþver dedik,
Þiir’i susturduk.

Kavalý;
Dinlemeye, devam ettik.



ARÞÝV :
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/



Bilent Atalay
20 / 06 / 2019
Bursa







Sosyal Medyada Paylaşın: