ÇOK GÖRMÜŞ O YAR (604)

ÇOK GÖRMÜÞ O YAR (604)

Günaydýn canýma cevap bile yok.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.
Ýçlendim dertlendim kederlendim çok.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Bu bir sitem deðil gerçeðin kendi.
Sözüm belli ona bu aþk tükendi.
Geçmiþe bakarsak sevgi ekendi.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Bu aþk bitti ise dilin suçu ne.
Durumu arz eden halýn suçu ne.
Söz acýtýr belki gülün suçu ne.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Hayal ile ömür geçmez tabii ki.
Umuda yönelmek gerçek halbuki.
Aþýðýn sözleri bir hal arzý ki.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Zamaný erken mi geç mi bilinmez.
Sessizce ses verip bu aþk silinmez.
Gülmüþ olmak için hale gülünmez.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Sen Zayi Ozan’ým sevdin bir kere.
Edebinden dönüþ reddin her kere.
Sevmeye devam de, dön gül ekere.
Bir kuru kelamý çok görmüþ o yar.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 20/06/2019 Perþembe
(Yayýnda ayný gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1239268/

Sosyal Medyada Paylaşın: