Uzaktan bir uðultu, yaklaþýr yavaþ yavaþ
"Hepimiz Ermeniyiz" dedirtir el parasý
Neden ruhum azapta, kimle anne bu savaþ?
Bu alkýþlar bize mi? Býkmýþtýk, tam sýrasý..
Doðrulsak yerimizden, gelir miyiz göz göze
Muhtacýz biz de anne, bir kaç minnetli söze
Neden baþlar dönük ki, kimse bakmaz bu yüze?
Çok mu çirkiniz anne? Bunlar , kurþun yarasý..
Paris, Roma, Viyana, daha onlarca þehir
Karabað, Anadolu, Türk kaný oldu nehir
Al kýnalý geline, caný vermiþtik mehir
O yüzden mi uzuyor, bu ihanet sýrasý..
Yollarý geçmiyor mu, hiç Edirnekapýdan?
Selam versinler yeter, el sallayýp kapýdan
Korkuyorlar mý yoksa, toprak altý yapýdan
Kan deðil kefen anne, vatanýn hatýrasý...
Ýyi duydum bu sefer, bunlar Ermeni ana
Taþýnmadýysak eðer, nerden geldi vatana?
Diyet diye mi verdik yoksa üç þarlatana?
Kaç kez ölürüz daha, yüzde zulüm karasý?
Tez geçti kalabalýk, hiç kimse uðramadý
Yenikapý neresi, mihmandar soramadý
Gem’i tutan biliyor, bakma dedi "Sür Atý"
Kopuz dururken ana, T/t ürkü çaldý curasý
Çekil üstümden anne, haydi kalkýn kardaþlar
Burasý Türkün yurdu, boþa mý düþtü baþlar?
Ey ruhum, salýn özgür, bekleyin daðlar, taþlar
Sahipsiz deðil vatan, Türklük Ata mirasý..
erol baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.