AH ÖZER EKE AHH! YAKTIN BENİ!..

Ömür bitiyor gözümüzü açýp yummadan
Biz hâlâ neyin kavgasýndayýz
Gençlik yýllarýmýz
O çývgýn delikanlýlýðýmýz
Göz açtýrtmazdý bize
Geceleri þafak derdik sokaklarda
Fazla deðil
Toplasan dokuz kafadar arkadaþtýk
Halil Özer’ler, Remzi Doðan’lar
Sefer Þimþek’ler, Ali Baðcý’lar
Ve en hýzlýmýz Özer Eke’miz vardý
Nasýl coþtururduk küskün sokaklarý
Akþehir’de güller açardý
Bozkurt duruþumuzla bir Kürþat’týk !..


Kimimiz on iki eylül’de týrpanlandý
Kimimiz hastalýklarda
Bazýlarýmýz kendi kendine düþman edildi
Veli Can Oduncu gibiler katledildi
Can bildiði arkadaþ müsbettelerinden
Hapishanede son buldu yaþamý
Sonra biçildik kendi ocaklarýmýzda
Demek ki öyle istendi daðýtýlmak için
Tarumar edildi ülkü yuvalarý
Her birimiz savrulduk
Tutan olmadý ellerimizden
Olmadýk iþlere karýþtý çaresizlerimiz
Sustuk, susturulduk
Bir el uzandý karanlýklardan
Bin bir parçalara ayrýldýk özümüzde
Herkes baþ oldu
Birbirimizi beðenmez olduk
Küfürler bile savurduk birbirimize...

Eski hatýralarý yâd edelim dedim
Gittim Özer Eke’nin iþ yerine
Yine hala dimdik ayakta milli duruþu
Çatýk kaþlarý, kararlý bakýþlarý sevindirmiþti beni
Konuþtuk, konuþtukça coþtuk
Daha bu ramazan gelmeden iki hafta öncesi
Geleceðin ülkü yolunu çizdik
Akþehir’in þanlý duruþunu yeniden baþlatacaktýk
Çocuklar kadar þendik
Yepyeni bir ülkücü hareket doðacaktý
Hayallerimiz o kadar büyüktü ki
Akþehir Ülkü gazetesini bile çýkaracaktýk
Sonra ne mi oldu?..


Bu gün uðradým Ali Baðcý’nýn mekanýna
Bozkurt selamý ile karþýladý beni
Akþehir sanat okulumuzun ülkücülerin baþkanýydý
O mezun oldu
Ben devir teslim almýþtým okul baþkanlýðýný
Öyle bir yiðitti o da korkusuz
Özer Eke, ben ve Ali Baðcý üç hilâldik okulda
Çetin yýllarý anmak için bugün baþlattýðým yazý serisinden bahsettim
Ali Baðcý, Özer Eke yer alacak yazý dizimde
Derin suskunluðun ardýndan
Ali, Gök-türk gözleriyle baktý derinden derinden
Özer Eke yok artýk
Tanrý daðlarýnda uçmaða vardý
Þaka sandým, güldüm, inanmadým
Yok! dedi, bir hafta önce topraða verdik
Kaynar sular baþýmdan aþaðý döküldü, yýkýldým!..


Ah can Özer’im, þehrimin efsane adý
Sen nasýl gidersin bizi býrakýp
Ne büyük hayallerimiz vardý seninle
Tarlasýnda bir iþ kazasý hayatýný alýp götürdü
Ansýzýn ölümler yýktý bizi …


Dedim ya; bir bir gider olduk
Sessiz sessiz göçer olduk
Biz bu davada heder olduk
Bu kutlu yolda ne çok yorulduk!..


Ruhun þâd, mekanýn cennet olsun yiðidim
Mücadelen, hatýralarýn tarihe yazýldý
Ömrüm yettikçe o kutlu sancaðý bizler götüreceðiz
Son Türk Ülkücü kalana dek!..


Zafer Direniþ

…

18 Haziran 2019 Salý 21:45 KARABULUT

Sosyal Medyada Paylaşın: