Teslimiyet (Sakura)

Sarsýlan hayatlardan, kýrýlmýþ hayaller kalmýþ bana
Heybemin ucuna asmýþým, kayýp yýllarýmý
Azýk etmiþim ömrümde, kaybolmuþ vefalarý
Damlayan tek yaðmur tanesi, olmuþ gönlümün rýzký
Çekip giden insanlar, vicdanýma biçilmiþ aðýr imtihan
Yalnýz gülüp geçmiþim bu çaresiz halime, kaybetmiþliðe
Aðlamak yerine, gülmeyi zekat saymýþým gözlerime
Gücüm yetmemiþ zulüm edenlere, kaderime
Sesim kýsýlmýþ içimde, ruhum sanki derin kafeslerde
Kararmýþ günlerim, gündüzlerim çevrilmiþ alaca gecelere
Hayat ýþýklarýný söndürmüþ bana, kendi içimde
Sýðýnacak tüm dünyalýklar, ziyan kýlýnmýþ gülüþlerimde
Bitiþi olmuþum, daha baþlangýcýný sayan yaþam saatimin
Sonra da döndürülmüþüm kendime, dinlemiþim içten yanký sesimi
Bütün karanlýklara aydýnlýk olmuþ, içimdeki ýþýk huzmesi
Görmüþüm kaybettiðim bende, gerçek kimliðimi, yaþama sebebimi
Ve böylece teslim etmiþim, kusurlardan münezzeh alemlerin rab’bine kendimi

23.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: