þeytana uymadan, nefsine uyanmadan aþk olunmuyor cennet için aþka deðil, aþk için ateþe yürümeli, koþmalý yaþamak adýna da bir þarký misali bittiði yerden baþlamalý insan ve unutmamalý ki þaraplarda üþür üzüm aþk ile tutku ile tutuþup yanmadýkça
ve sen kavgalarýmýn en doðurgan þiiri düþlerime gölgelenmiþ esmer kelepçem kapýsý aralýk artýk gecelerimin soyun ve gel gel ki, güneþinle yýkansýn, arýnsýn bedenimin sabaha uyanan çamuru kiri
bulutlardan yelken yaðmurlardan rüzgar denizlerden heykel yapalým seviþtikçe baþ kaldýralým topraða, taþa ve ölüp ölüp dirildikçe de bütün ölülerini yýkayalým ömrümüzün
ve sonra dola saçlarýný boynuma ve kýyýsýz bir dudak daha ver hatýrýma gökkuþaðýný anlat usul usul bana e bahset iþte biraz kendinden hani þu yedi yaðmur kardeþliðinden…
ilhanaþýcýhaziranikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.