Sen Ağlamayasın

SEN AÐLAMAYASIN
Hayatýn dikenli, yollarýnda
Seninle en mutlu, anlarýmda
Yatabilseydim, o kollarýnda
Sen bu halime, aðlamayasýn

Yaðmur yaðýyor, yine saðanak
Bugün hava, olsa da boðanak
Sonra gökyüzü, olacak berrak
Sen bu halime, aðlamayasýn

Sitemli sözüne, katlanacak
Yaz ortasýnda, kýþ yaþatacak
Sýrrýný verip, hep aðlatacak
Sen bu halime, aðlamayasýn

Gelip boynuma sarsan, kollarý
Taþlý deðildir, aþkýn yollarý
Allah korusun, seven kullarý
Sen bu halime aðlamayasýn

Kuruttun baðýmdaki, asmayý
Boynuma taktýn, yine tasmayý
Sev be, býrak kendini kasmayý
Sen bu halime, aðlamayasýn

Boynuma attýn, yaðlý urganý
Örttün üstüme, bir tek yorganý
Kýrýver kalp denen, bu organý
Sen bu halime, aðlamayasýn

Bir kez gülüp, yüzüme bakmadýn
Kaleyi fethettin de yýkmadýn
Onca çektirdin, yine býkmadýn
Sen bu halime, aðlamayasýn

Neden düþürdün, tuzaða beni
Bilmez misinki, affetmem seni
Býrakýp gittin, kýrdýn kalbimi
Sen bu halime, aðlamayasýn

Bu aþk yüzünden, dertleri çektim
Býktým senin, sözlerinden býktým
Bir kez can dedim, ocaðým yýktýn
Sen bu halime, aðlamayasýn
(0153) Aðustos 1978
Þair Midayet Kara


Sosyal Medyada Paylaşın: