SEN GELDİN BAHAR GELDİ
Yüzünü gören cennetlik caným
Yokluðunsa cinnetlik
Sensiz damarýmda akmaz oldu kaným
Biz oysa birbirimize hep yettik
Millet ararken þu aþka taným
Biz daima sevdaya hükmettik
Gel bitir acýmý acýyor sol yaným
Çok seviyorken hasret kalmak illetlik
Sensin hayatta tutunduðum tek dalým
Göz gözeyken cihana aþký öðrettik
Sen yoksan bu hikaye kalýr yarým
Yanyanaysak destanýmýz ibretlik
Mutluluk yüzünde,sensiz dünya yalan
Ben dert ederim derdini yeter ki sen üzülme
Bir adým uzaklýðýn gül koparan talan
Bir gülüþün bende dertte býrakmaz hüzünde
Gönlüm zillete kayacakken bir an
Yaradan seni bana gönderdi
Yolum rotasýndan çýkmýþken bir an
Güzel yüzün gemime yön verdi
Dünyada kalmamýþken gülistan
Yüreðin önüme onlarca gül serdi
Güz bulutlarý yazýn izini sildi
Ama nihayet sen geldin bahar geldi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk Taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.