RUHUMDAKİ SES

Ellerim sýcaklýða hasret, ellerim sana,
Kapkaranlýk bir dünyada yapayalnýzým.
Yokluðunun ateþi yüreðimde yanýyor,
Gözlerimden damla damla kanlý yaþlar akýyor.

Ay doðmuyor geceme, yýldýzlar sönük,
Düþlerim hep maviydi, hayallerim rengarenk,
Býrakmadýlar dalýnda, kopardýlar gülümü...
Karanlýklarým,çaresizliðim içimde kördüðümü.

Geceyi sarar susturur tüm sesleri, hýçkýrýklarým,
Ne yapsam bilmiyorum çýkamam karanlýktan,
Bu benim alýn yazým bu benim yalnýzlýðým !
Bitirdim kaybettim,zamanlarýn en güzelini.

Yalýn ayak koþtuðum caddelerde,içim umutla doluydu,
Üstelik aldýrmýyordum; vuran kýran ellere,
Hazan mevsimi geldi, yaprak yaprak döküldü umutlarým
Yine de bitirmedim bin umut yükledim, senle dolu kalbime.

Yaðmurlar süzülürken saçlarýmdan,gözümdeki yaþla buluþur,
Sabahýn soðuk karanlýklarýnda,koþarken hep bitecek diye,
Bitecek acýlarým, yeniden doðacak güneþ diye...
Ama bitmedi ; þimdi tüm denizleri yükledim gözlerime.
Sosyal Medyada Paylaşın: