Zeytin Ağacı
Orman gülleri ve karayemiþ
Yaðmurdan sonra sesin kaynýyor toprak
Gömütün üstü bi karýþ ot baðlamýþ
Onlar kadar kalýcý deðilim ancak
Beslemem gereken umutlarým var
Kerem’den ve Aslý’dan
Þirin’den ve Ferhat’tan daha zor
Kavuþmasý birbirine kirpiklerin
Saat dört yirmiiki
Gece karanlýðýný tutmuþ gözüme
Korkmam gereken bi þey yok
Korkmam gereken bi þey
Yok dizlerimin baðý tamam
Kalbim rutin
Her ihtimale dilime saðlam bi dua almýþým
Son çare
Kapý arkasýnda asýlý ýslanmýþ çocukluðum
Kýþ geri geldi affet
Soluklanmadan yaþadýk hayatý
Eðilip omzuna dokundum gömütlüðün
Bana bakmadý
Islak bi göz savruldu saða sola
Sonra küçük biblolar devrildi
Gagasý kýrýk kuþlar
Kanadý eksik kelebek
Ýnceden bi yol aldým üzerime
Beklemek uzundu
Yedi gün kývýrdým
Böðrüme çektim ömrümü
Baþýmý yola döndüm
Sýkýntý olursa diye
Adres koydum komidinin üzerine örtülü
Gözlerimden akan uykuyu sildim
Bi günaydýn tasarladým demli
Çaylý peynirli
Aðýr yutkunmak geçti boðazýmdan
Firketeyle tutturulmuþ üç karanfil
Yarýsýna varmadan biten türkü
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.